Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Sed quid sentiat, non videtis.

In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut
vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.

Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes
omnes summe beatos, recte facta omnia aequalia, omnia
peccata paria;

• Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
• Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.

Quam ob rem utique idem faciunt, ut si laevam partem neglegerent, dexteram tuerentur, aut ipsius animi, ut fecit Erillus, cognitionem amplexarentur, actionem relinquerent.

1. Quid, de quo nulla dissensio est?
2. Est, ut dicis, inquit;

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Duo Reges: constructio interrete. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

Quare attende, quaeso.

Sit enim idem caecus, debilis.

Bonum valitudo: miser morbus.

Moriatur, inquit.

Peccata paria.

Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.

Sed fortuna fortis;

Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.